بررسی اپیدمیولوژیک موارد سوختگی ناشی از مواد سوزاننده در بیمارستان شهید مطهری تهران از سال ۹۰- ۱۳۸۵

زمینه و هدف: سوختگی آغاز یک فاجعه برای شخص،خانواده و جامعه است و درصد بالایی از حوادث را به خود اختصاص داده است. اسیدپاشی که شیوع آن در حال افزایش است، تاثیر زیان بار و مادام العمر بر ظاهر فرد قربانی دارد. لذا لازم است تا اقدامات متعددی به منظورکاهش خشونت با اسید انجام شود. این مطالعه با هدف بررسی اطلاعات دموگرافیک مواردسوختگی ناشی از اسید پاشی و مقایسه موارد ناشی از حادثه با موارد اسید صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه ی مقطعی- تحلیلی، پرونده 171 بیمار که به علت سوختگی با اسید طی سالهای ۹۰- ۱۳۸۵ به بیمارستان سوانح و سوختگی شهید مطهری تهران مراجعه کردند، بررسی شد. یافته ها: بیماران مورد مطالعه، 42 نفر (6/24%) زن و 129 نفر (4/75%) مرد، با میانگین سنی 32 (15sd=) سال بودند. 152 مورد (9/88%) از سوختگی ها، ناشی از حادثه با اسید و 19 مورد (1/11%) ناشی از اسید پاشی بود. بین روش سوختگی و مکان وقوع حادثه و همچنین روش سوختگی و جنسیت اختلاف آماری معناداری دیده شد. همچنین درصد سوختگی در بیماران فوت شده به طور معناداری از بیماران ترخیص شده بیشتر بود. نتیجه گیری: در مطالعه ی حاضر، سوختگی با مواد سوزاننده در مردان شیوع بیشتری نسبت به زنان داشت و مرگ و میر 9/9% بود که نسبت به دو مطالعه مشابه صورت گرفته در ایران بیشتر است. بیشتر سوختگی ها ناشی از هر دو نوع سوختگی در منزل اتفاق افتاده است. بیشتر بودن سوختگی ناشی از اسیدپاشی در زنان در مطالعه ی حاضر برخلاف نتایج سایر مطالعات است.